Boas aquí vos deixo unha reflexión sobre os capítulos "De como dejé de ser Homo oeconomicus" de José Luis San Pedro.
No primeiro artículo o autor fai unha dura crítica ao paradigma impartido na súa formación económica universitaria, de que o contado nas aulas como verdade infinita e invariable sobre a realidade e a dinámica económica imperante dende a liberación das forzas productivas, é falso e chega a un nivel ata perturbador.
Vemos como ao longo da súa vida se vai alexando do paradigma económico "homo oeconomicus", de que as dinámicas economicas son moito máis complicadas como para ser representadas mediante fórmulas e teorías, o mundo no que vivimos móvese mediante procesos donde é imposible explicar o que pasa a través de hipótesis e teorías xa que en cada unha delas deixamos fora innumerable variables indispensables.
Un exemplo é o que pon sobre cando se introduciu a asignatura de Estructura económica, foi aquí cando viu que os análisis fixos non sirven para demostrar a realidade.
Unha segunda referencia a como deixou de ser Homo oeconomicus foi a de como os grandes mitos da teoría keynesiana escondían realidades distintas ao que nos vendían. Aquí o que manda é o diñeiro e o poder, unha variable ausente na teoría convencional.
Queda claro que no momento en que se liberaron as forzas técnicas de producón foi imprescindible, hoxe en día estamos en un momento donde debemos cambiar o sistema, xa que estas forzas están controladas por uns poucos, e se queremos unha distribución igualitaria da riqueza debemos facer que esas forzas esteñan ao servicio do pobo non de uns poucos.
Estamos ao amparao do diñeiro e do mercado, de máis diñeiro e de máis mercado , donde todo é para o diñeiro e para o mercad,. e así un bucle donde todo o que xira é mercancías, inclusive as persoas.
Si confiamso ao diñeiro a nosa razon de ser e vivir solo nos queda vivir para ter diñerio e máis diñeiro.
FIN
Carlos.
Un saúdo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario